Κυκλοφοριακή Αγωγή

Η κυκλοφοριακή αγωγή ως μέτρο πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων

Για την αποφυγή λανθασμένης και επικίνδυνης οδικής συμπεριφοράς σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει εκτός άλλων μέτρων (π.χ. αστυνόμευση, σήμανση, βελτίωση οδοστρώματος κλπ.) και η συστηματική και διαχρονική διδασκαλία της κυκλοφοριακής αγωγής (OECD, 1978, 1983, 1986, 1998). Σκοπός αυτής, στις μικρότερες ηλικίες είναι να συμβάλλει στον εμπλουτισμό των γνώσεων της ευπαθούς ομάδας των παιδιών για το οδικό περιβάλλον της περιοχής τους και τους κανόνες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας καθώς επίσης στην απόκτηση σύνθετων οδικών δεξιοτήτων (όπως για παράδειγμα εκτίμηση του χρόνου διάσχισης μιας οδού σε σχέση με το πλάτος της και την ταχύτητα του οχήματος). Επιπρόσθετα, στις μεγαλύτερες ηλικίες παιδιών μπορεί να συμβάλλει στη διαμόρφωση θετικών στάσεων απέναντι στην οδική ασφάλεια (π.χ. χρήση ζώνης ασφαλείας και προστατευτικού κράνους) καθώς και στην υιοθέτηση μιας ασφαλούς οδικής συμπεριφοράς (π.χ. βάδιση στο πεζοδρόμιο, χρήση του φωτεινού σηματοδότη) (βλ. Thomson, 1991, Thomson, Tolmie, Foot and McLaren, 1996, Rothengatter, 1977, 1981, DUMAS, 1998, 2000).
Προηγούμενες έρευνες στη σχολική αίθουσα, όπου υλοποιείται η πλειοψηφία των παρεμβάσεων, έδειξαν ότι η μεγαλύτερη επίδραση της κυκλοφοριακής αγωγής μπορεί να επέλθει στους μαθητές, όταν αξιοποιούνται αυθεντικές κυκλοφοριακές συνθήκες που έχουν άμεση σχέση με το πραγματικό οδικό περιβάλλον που ζουν και μετακινούνται οι μαθητές και όταν αυτές οι συνθήκες αποτελούν αφορμή για τη συλλογή, επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων από το περιβάλλον αυτό (Thomson et al. 1996, Rothengatter, 1981, Ampofo-Boateng et al. 1993, Schagen, & Rothengatter, 1997).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα στατιστικών μελετών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (http://www.statistics.gr), οι ηλικίες μαθητών που χρήζουν ιδιαίτερης κυκλοφοριακής αγωγής είναι αυτές της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι ανωτέρω ηλικίες μαθητών είναι αυτές όπου αρχίζουν να κυκλοφορούν με μεγαλύτερη συχνότητα στο οδικό περιβάλλον χωρίς τη συνοδεία των γονέων τους ή κάποιου ενήλικου προσώπου. Επίσης, στις ανωτέρω ηλικίες μαθητών αν και η γνώση των κινδύνων του οδικού περιβάλλοντος είναι μεγαλύτερη σε σχέση με το παρελθόν, εντούτοις έμμεσα διαμορφώνουν μη ασφαλή οδική συμπεριφορά εξαιτίας των λανθασμένων προτύπων που υιοθετούν από ενήλικες ή μέσα ενημέρωσης (Thomson et al., 1996).